Investeringsanalyse

Aan de hand van een investeringsanalyse wordt de relatieve en absolute winstgevendheid van een investering bepaald. Hierbij worden de financiële consequenties van een investering gekwantificeerd en vastgelegd, om aan de hand van dit cijferoverzicht een (investerings)beslissing te nemen.

De investeringsanalyse helpt de bedrijfsleiding bij het bepalen van zijn investeringsbeleid. Bij de investeringanalyse worden twee methodes onderscheiden:

1.    de statische methode;
2.    de dynamische methode.

Bij de statische methode worden de resultaten van de kostenanalyse gebruikt. Deze methode kenmerkt zich dan ook door het gebruik van gemiddelde periodieke gegevens.

Bij de dynamische methode, bijvoorbeeld de methode van de netto contante waarde of de methode van de interne rentfoet, worden (uit)betalingsstromen over meerdere periodes vergeleken. Tijdens de planningsperiode (normaliter tot het einde van de economische levensduur van het investeringsobject) geldt het principe: ‘geld dat vandaag beschikbaar is, is meer waard dan toekomstig beschikbaar geld’.

Geldstromen uit latere periodes worden volgens de dynamische investeringsanalyse voorzien van een lagere rente.  Is de constante waarde van de instroom hoger dan de kosten van de investering, dan is de investering economisch gezien voordelig.